حسین پرنیا نوازنده سنتور و آهنگ ساز، سال ۱۳۵۰ در خرمآباد متولد شد و تا سن ۱۴ سالگی در اندیمشک نزد استاد ندایی نواختن سنتور را آموخت. حسین پرنیا در سال ۱۳۶۹ به خدمت سربازی رفت و در پادگان مالک اشتر در دورود لرستان آموزش دید و به گروه موزیک پادگان خرم آباد پیوست وی همچنین در دوران آموزش خدمت نیز تئاتری را کارگردانی و اجرا کرد.
حسین پرنیا پس از آن به تهران آمد و از سال ۱۳۷۳ گروه همایون را شکل داد. علاقهمندی به آهنگسازی موسیقی ایرانی از دیگر تجربههایی بود که پرنیا خود با کنجکاوی و علاقهمندی آموخت.
حسین پرنیا به اتقاق گروه همایون کنسرتهایی در ایران و خارج از ایران از جمله در آلمان، فرانسه، اتریش، چک، اسلوواکی، ترکیه، هند، پاکستان، قطر، امارات و …. اجرا کرد.
حسین پرنیا آلبومهايی را منتشر كرده كه هر يك به فراخور زمان انتشارشان قابل توجه و تحسين بودهاند؛ «پادشاه فصلها» با صدای عليرضا افتخاری، «رقص آشفته» و «حال آشفته» با صداي ايرج بسطامي و «رقصانه» با صداي شهرام ناظري به بهانه بزرگداشت حضرت مولانا.
«رسوای عشق» (بزرگداشت استاد جلیل شهناز) و آلبوم «یاد»برای خرابه های تخت جمشید و کاست «اهورایی» با صدای حسن حسنی و همخوانی هوروش خلیلی و «نگار مهر» با صدای لطیف کاظمی و «نقش ماندگار» برای استاد فرامرز پایور از دیگر آثاری است که با آهنگسازی پرنیا منتشر شد.
حسین پرنیا آلبوم «خالی از شب، خالی از تو» را چند سال پيش توسط نشر «نی داوود» منتشر كرد و سالها است در تلاش هست كه موسيقی در ايران را به سبب موسيقی بيكلام، به درك فهم و درك بيشتر سوق دهد. به اين منظور «خالی از شب، خالی از تو» اثری است كه مخاطب را وادار ميكند از ابتدا تا انتها، تحولات درونی اش را مرور كند. هدف حسین پرنیا اين بود كه ژانر جديدی از موسيقی ارايه كند كه كاملا وابسته به تفكر است و از موسيقی رديف دستگاهی ما جداست.
حسین پرنیا معتقد است در جامعهای كه انديشيدن، تفكر و كتاب خواندن اندك شود معضلات اجتماعی، افزون خواهد شد. به همين دليل هم فكر می كند موسيقی نقش تفكرمحور و خلاقانهای دارد.