استاد سید شهریار شهریاری

استاد سید شهریار (آرش) شهریاری

موسیقیدان مقامی و دستگاهی

مدرس تنبور و تار و سه تار

سیدآرش شهریاری از ۵ سالگی نواختن تنبور را نزد پدرش سید رکن الدین آغاز کرد و سپس نزد استادان و مقام دانان تنبور، سیدقاسم افضلی، سیدامرالله شاه ابراهیمی، باباغالم همت آبادی و شفیع خالدی کیمنه ای مقامات و تکنیکهای سازی را فراگرفت. 

سیدآرش شهریاری پرورش یافته مکتب تنبورنوازی کِرِند و گوران و صحنه در کرمانشاه است. او از دانش موسیقی دانان دیگری مانند سیدمرتضی موالیی (آواز)، علی محمدخان خزایی (تار)، محمدرضا لطفی (تار و سه تار) و داریوش طلایی (تار) نیز بهرمند شده است و اکنون به عنوان نوازنده، مقام دان، ردیف دان، و آهنگساز شناخته می شود. 

وی در سال ۱۳۷۸ گروه روحتاف را تأسیس کرد و کنسرتهای متعددی را در ایران و کشورهای مختلف به صورت تکنوازی و گروه نوازی به اجرا گذاشت. شهریاری با ممارست و کسب تجربه بسیار توانسته است به روایت شخصی و واحد مبتنی بر حوزه‌ها و مکاتب تنبور در گوران و صحنه در نوازندگی و اجرای مقام های تنبورسازی و آوازی دست یابد.

در عرصه موسیقی دستگاهی نیز در اجرای شیوه های نوازندگیِ تار به روش قدما و آموختن اصول ایقاعی میزان بندی موسیقایی در موسیقی قدیم و همچنین تسلط بر فن آهنگسازی به روش قدما به شیوه ای تازه در آهنگسازی به خصوص آهنگسازی مبتنی بر موسیقی تنبور و موسیقی دستگاهی دست یافته است.

شهریاری در فستیوال »بهاره« دانشگاه UCLA آمریکا در سال ٢٠٠٩ و در پروژه Folk Music ویژه موسیقی دستگاهی و موسیقی مقامی ایران که توسط آکادمی توسعه آموزش (AED) در کشور آمریکا برگذار شد، شرکت کرد و موسیقی دستگاهی ایران و موسیقی تنبور را در مراکز مهم علمی و فرهنگی اجرا و معرفی کرد. 

همچنین در اواخر تابستان همان سال در فستیوال موسیقی مقدس در شهر ژوئن ویل کشور فرانسه با گروهی موسوم به نوای زهره که خود شهریاری سرپرستی و آهنگسازی آن را به عهده داشت، به همراه آواز بانو هما نیکنام و همراهی تنبک علیرضا دزفولیان بر اساس موسیقی دستگاهی ایران برنامه اجرا کردند.

آرش شهریاری همچنین در فستیوال Rondalla که در سال ٢٠۱۱ در فیلیپین برگذار شد با گروه روحتاف شرکت کرد و ضمن اجرای موسیقی مقامی و دستگاهی، دو کارگاه شناخت موسیقی ایرانی معرفی و شناخت موسیقی تنبور و معرفی و شناخت موسیقی دستگاهی و ساز تار را برای دانشجویان موسیقی در آن فستیوال برگذار کرد.

او در اکتبر ٢٠۱۳ به همایش بین المللی آوازهای هندو -اروپایی در کنسرواتوار چایکوفسکی به مسکو دعوت شد و به اجرای موسیقی تنبور در این همایش پرداخت. در ماه می سال ٢٠۱۷ به دعوت فستیوال ۴٠٢٠در شهر لینز کشور اتریش موسیقی مقامی و دستگاهی اجرا کرد.  

شهریاری استاد موسیقی مقامی تنبور موسیقی دستگاهی ایران تار و سه تار است و تاکنون شاگردان بسیاری پرورش داده. ساز موسوم به چهارتار که در اجرای آثار منسوب به عبدالقادر مراغی از آن استفاده شده را شهریاری طراحی کرده است. 

آلبوم های مرثیه آفتاب و مشق نام لیلی، همچنین موسیقی فیلم چیغ محمد رضا اصالنی و دو نماهنگ میمند و سلطانیه از آثار منتشر شده او هستند. شهریاری در ساخت و اجرای بخش هایی از موسیقی فیلم های آتشِ سبز ساخت تصنیف بینشان و سحری مشتاق قالی سخن گو، نمایش شب هزارویکم و پروژه شوق نامه آثار عبدالقادر مراغه ای با محمدرضا درویشی همکاری داشته است. 

وی در پروژه گاتها، نغمه های ایران باستان با موبد کورش نیکنام همکاری داشته است. استاد محمدرضا درویشی از این اثر به عنوان کوشش مشترک دو آیین از دو مکان متفاوت، یاد می کند.

 

این وب سایت از کوکی استفاده می کند و از داده های شخصی شما می خواهد تا تجربه مرور شما را افزایش دهد.